طبق تحقیقات Juniper ، تعداد دستگاههای متصل IoT (اینترنت اشیاء) در سال 2020 به 38.5 میلیارد خواهد رسید ، از 13.4 میلیارد در سال 2015: این افزایش بیش از 285 درصد است. این افزایش بیشترمربوط به خانه هوشمند است ، همچنین به دلیل شیوع بازی های آنلاین ، پخش ویدئو ، صدا خانگی و سیستم های امنیتی فیلم خانگی مورد توجه زیادی قرار گرفته است.
با توجه به سال جدید و دستگاه های خانگی هوشمند که همچنان در بین خریدهای برتر در سال 2020 باقی مانده اند ، این مقاله به پیش بینی مهمترین دلایلی که دستگاهها تا 12 ماه آینده دچار نقص شوند ، متمرکز است.
پنج دلیل مهم در مورد خرابی دستگاه
پس از تحقیق درقیق و تأیید شرکتهای برتر ، پیش بینی می شود پنج عامل مشخص به طور فزاینده در نقص دستگاههای هوشمند در سال 2020 نقش داشته باشد ، که همه اینها برای تولید کنندگان و کاربران می تواند آزاردهنده باشد. تا زمان دستیابی به فن آوری های اخیر برای تشخیص علل خرابی دستگاه IoT / دستگاه هوشمند ، این مشکلات نیاز به تشخیص و ترمیم دستی دارند:
محیط عملیاتی:
طیف گسترده ای از محیط های عامل، عامل اصلی در عملکرد دستگاه هوشمند خواهد بود. این شامل درجه حرارت شدید ، استفاده نادرست و خشن از دستگاه، در دسترس بودن / انسداد سیگنال WIFI ، و غیره.
مشکلات ادغام:
بسیاری از دستگاه های خانگی هوشمند جدید نیاز به برنامه خاص خود دارند که ممکن است با روترهای مختلف ، هاب های هوشمند و سایر سیستم های خانه ادغام شود یا نشوند. برنامه ها و خدمات محبوب ممکن است فقط در دستگاه های خاص در دسترس باشند. با افزایش تعداد و تنوع دستگاهها ، مصرف کنندگان در سال 2020 می توانند انتظار دارند که با افزایش این مشکل روبرو شوند.
پیکربندی دستگاه:
پیکربندی دستگاه هوشمند باید بسیار کاربر پسند باشد. با این حال ، بسیاری از دستگاه ها هنوز هم نیاز به مداخله دستی دارند. نیاز به تنظیمات مبتنی بر هوش مصنوعی به منظور اطمینان از راه اندازی سریع و موثر دستگاه ها ضروری است. امکان پیکربندی خودکار چنین دستگاه هایی برای دستگاه هوشمند / خانه باعث میشود مصرف کنندگان طیف گسترده تری از دستگاه های هوشمند پیچیده تر را وارد خانه های خود کنند.
اتصال:
اتصال دستگاه هوشمند (یا عدم وجود آن) نقش مهمی در نقص دستگاه در سال 2020 خواهد داشت. این مشکلات همراه با قطعی سیگنال و یا عدم ارتباط دوطرفه بین دستگاه ها برای اهداف جمع آوری دیتا و مسیریابی است. همچنین مسئله شناسایی حضور وجود دارد ، جایی که هاب / روتر هوشمند باید بتواند تشخیص دهد چه موقع یک دستگاه هوشمند آفلاین است و چه زمانی مجدداً به شبکه وصل می شود.
بارگذاری دستگاه:
محدودیت بارگذاری دستگاه و محدوده پهنای باند سایر چالش هایی است که انتظار می رود در سال 2020 افزایش یابد. با افزایش بار دستگاه و افزایش حجم دستگاه ها و حجم فعالیت پروژه در مراکز ارائه دهنده خدمات ، این امر به یک سرور بزرگتر نیاز دارد تا حجم زیادی از داده ها را اداره کند. در عوض ، مدیریت و پردازش پیشرفته امکان انتقال یکپارچه داده ها بین دستگاه ها و سرورها را فراهم می کند.
